۱۳۸۹ آبان ۱۰, دوشنبه

استارت نهایی نیم فصل اول

تاریخ: 17 آبان 89
علیرضا خطیبی
مهم ترین اتفاق هفته چهاردهم رقم خوردن اولین شکست استقلال در خارج از خانه و پاره شدن نوار شکست ناپذیری این تیم از هفته دوم به این سمت بود. نواری که البته برای صمد مرفاوی و تیم قابل احترامش همچنان ادامه دارد و حالا یازده هفته ای از آخرین شکست آنها می گذرد. صدرنشین بدون آنکه خدشه ای به جایگاهش وارد شود پيروز شد، روی پله اول ماند و رفت تا جام قهرمانان آسیا را برای فوتبال ایران «نوبر» کند. استیل آذین و پیکان هم همچنان علاقه ای به جدا شدن از قعر جدول و پیروزی نشان ندادند. در هفته چهاردهم چه اتفاقاتی افتاد و لیگ برتری ها چه کردند؟ استارت نهايي براي كسب رتبه اي آبرومند در نيم فصل اول زده شده است؛
ذوب آهن
کم کم نزدیک بود به این نتیجه برسیم که شاگردان ابراهیم زاده لیگ را بی خیال شده و تمام هم و غم شان قهرمانی در آسیاست اما سه امتیاز بسیار شیرین مقابل تیم بحران زده پاس باعث شد تا مطمئن شویم آنها هنوز هم به صدر جدول لیگ برتر چشم دوخته اند. در این بازی هم ایگورکاسترو نقش ناجی را بازی کرد تا در دیداری که پاس هم موقعیت های زیادی روی دروازه ذوب آهن ایجاد کرده بود سبزپوشان اصفهانی به لطف تیزهوشی بازیکن برزیلی شان برنده جدال سبزپوشان باشند. آنها با یک امتیاز اختلاف با پرسپولیس حاشیه امنیت زیادی ندارند.
پرسپولیس
پرسپولیس پس از گذراندن یک دوره افت مجددا همان تیم قدرتمندی شده که حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو برمی دارد. در روزهایی که حبیب کاشانی کم کم از کادر فنی انتخابيش نا امید شده و خود را برای مذاکره با گزینه های جدید آماده می کرد علی دایی یک بار دیگر بازگشتی غرو رآفرین داشت و نشان داد که نا امید شدن از او بزرگترین اشتباه ممکن است. پس از حل شدن مشکل گل خوردن های این تیم در دقایق پایانی و روشن شدن موتور گلزنی آرفی در حال حاضر تنها مشکل دایی وطرفداران پرسپولیس حسرت شکست در داربی است. آیا دایی تا بازی انتقامي روی نیمکت حضور خواهد داشت؟ آنها طي سه هفته اخير صاحب 9 امتياز و تفاضل گل 6 شده اند.
استقلال
پرویز مظلومی حتی پیش از بازی هم چشم به سه امتیاز بازی در آبادان نداشت و فقط یک امتیاز می توانست او را راضی و خوشحال از شهرش بازگرداند. شاید همین تفکر هم بود که باعث شد استقلال با یک باخت تلخ زمین را ترک کند. البته در این باخت نباید از نقش فرهاد مجیدی که در آبادان یک «آرش برهانی» تمام و عیار بود گذشت. مجتبی جباری باز هم مصدوم شد تا مظلومی یکی از تلخ ترین سفرهایش به آبادان را تجربه کند. نگاهی به جدول رده بندی و اختلاف سه امتیازی با پرسپولیس نمی تواند چندان برای هواداران آبی كه هنوز مزه برد داربي زير زبان شان است، خوشایند باشد.
مس
شاید باورش کمی سخت باشد اما رده چهارم لیگ برتر در تسخیر تیمی است که سه هفته ابتدایی لیگ را با باخت شروع کرد و از سرمربیش به عنوان اولین مربی برکنارشده لیگ نام می بردند. در حال حاضر نه تنها صمد مرفاوی برکنار نشده بلکه با رکورد 11 هفته بدون باخت با اقتدار به کارش ادامه می دهد و به صدر جدول نزدیک و نزدیک تر می شود. پیروزی 4 بر 2 مقابل سایپا که روزهای بسیار خوبی را می گذراند آن هم در کرج اقتدار نارنجی پوشان كرماني را بیش از پیش به رخ حریفان کشید. فراموش نکنید که در این بازی هیچ کدام از چهار گل را ادینهو به ثمر نرساند تا عده ای دیگر نتوانند ادعا کنند که کل تیم مس ادینیو است.
صنعت نفت
برای ایمان آوردن به این تیم نیازی به پیروزیش مقابل استقلال تهران نبود. صنعت نفت از ابتدای لیگ یکی از تیم هایی بوده که همه را مجبور کرده با دیده احترام به آنها بنگريم. چه آن روزهایی که بازیکنان این تیم خسته از ماراتن لیگ یک بدون کوچکترین استراحتی خود را در آوردگاهی بزرگتر دیدند و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو برداشتند و چه امروز که شاگردان پرویز مظلومی را به تسلیم واداشتند. کاش اقتدار این تیم در پشت عکس های چاقوکشی معدودی از هواداران آبادانی مخفی نمی ماند و کمی هم به برندگی بازیکنان نفت در زمین مسابقه اشاره می شد.
تراکتورسازی
یکی از اتفاقات جالب تراکتورسازي در این فصل ستاره ای است به نام علیزاده. البته علیزاده پیش از این هم در تیم هایی مانند فجر و استقلال نقش ستاره را به عهده داشته اما این بار پاهای اوست که شگفتی می آفرینند و نه دست هایش. به نظر می رسد فراز کمالوند اولین مربی ای است که تصمیم گرفته استعدادهای بالقوه علیزاده را بالفعل کند تا هم او طعم گلزنی با «پا» را بچشد و هم کمالوند بعد از پیروزی هایش با گلزنی علیزاده به ارائه فوتبال دستی متهم نشود. آنها تیم پیکان را در تبریز شکست دادند تا با سه امتیاز شیرین در رده هفتم جای بگیرند.
راه آهن
با نتایجی که در این چند هفته راه آهن به دست آورده نمی دانیم باید به رسول کربکندی شک کنیم یا به مهدی تارتار یا به خودمان! اگرچه پیروزی بر استیل آذین به هیچ عنوان کار سختی نیست اما نتایجی که راه آهن با سرمربی گری تارتار بدست آورده باعث می شود تا شکست استیل آذین و کامل شدن شگفتی آفرینی های این تیم لایق تحسین باشد. امتیازات این تیم در این چند هفته، اول از همه به جیب راه آهن واریز شده و این تیم را از انتهای جدول به پله هشتم کشاند و بعد از آن به جیب حسن رودباریان رفت و او مجددا پیراهن تیم ملی را بر تن کرد. در ادامه راه دو اتفاق می تواند برای راه آهن بیفتد یا شوکی که تارتار به این تیم وارد کرده فروکش کند و راه آهن همان تیم سابق شود و یا انصاری فرد هوس شوک دادن کرده و تارتار را برکنار کند.
ملوان
در کمال سکوت و بدون کوچکترین سر و صدایی به کارش ادامه می دهد. بعد از جدایی احمدزاده و به پایان رسیدن درگیری های کادر فنی و حاشیه های مربوط به این مربی دیگر کمتر خبری از ملوان شنیده می شود. ملوان با پیروزی ارزشمند مقابل فولاد خوزستان با 5 برد 4 باخت و 5 تساوی دقیقا در میانه جدول جای گرفته است. پیش بینی عملکرد این تیم در ادامه راه کار بسیار مشکلی است چون آنها با تلورانس وحشتناکی در نتیجه گیری شان روبرو هستند. فقط می توان این را گفت که تا چندین هفته از غم جنگیدن برای بقا دور هستند و این امتیاز کمی برای قوهای سپید انزلی نیست.
فولاد
اگر تورنمنتی با حضور فولاد و تیم های استقلال و پرسپولیس برگزار شود شک نکنید که فولاد قهرمان خواهد شد اما این تیم در مصاف با تیم های دیگر گاهی واقعا نا امیدکننده ظاهر می شود. البته این را فراموش نکنید که با فرا رسیدن فصل بارندگی امتیاز گرفتن در زمین انزلی کار هر کسی نیست و حتی کامپیوتر جلالی هم در آن زمین هنگ می کند. این تیم هدفی به جز حضور در میانه جدول ندارد و تا این جای کار که توانسته به این هدف دست پیدا کند. فولادی ها ثابت کردند که چندان جنبه رسیدن به رتبه های بالای جدول و شگفتی آفرینی را ندارند.
پاس
پیش از شروع لیگ با توجه به وضعیت پاس خیلی ها پیش بینی می کردند که این تیم یکی از تیم های سقوط کننده به لیگ یک خواهد بود اما مدیرروستا و شاگردانش لیگ را بسیار خوب شروع کردند تا آن خیلی ها برای مدتی حرفشان را پس بگیرند. این طور که به نظر می رسد شوک های مدیرروستا همیشه تنها برای چند هفته کاربرد دارد و بعد از آن تیم هایش وارد بحران می شوند. اگرچه پاس مقابل ذوب آهن بازی قابل قبولی به نمایش گذاشت و چندین موقعیت داشت اما این تیم کم کم در آستانه حضور در منطقه قرمز جدول لیگ برتر است.
سایپا
باز هم سایپا، بازهم محمد مایلی کهن و باز هم تلورانس. گویی شاگردان مایلی کهن قصد ندارند یک فصل بدون افت و خیز را پشت سر بگذارند. بعد از این که جوانان سایپا در ترکیب تیم جا افتاده و مهاجمان این تیم طلسم گل نزدن هایشان شکست، پیش بینی می شد که کشتی این تیم به مسیر خود ادامه دهد و منتظر بودیم تا مایلی کهن با جوانانش شگفتی ای در حد شگفتی تیم ملی در جام ملت هاي 96 امارات بیافریند اما بازی این تیم مقابل مس و نتیجه بدست آمده و همچنین رتبه نارنجی پوشان در جدول پیش بینی ها را برهم زد. به نظر شما شکیبایی مدیران سایپا تا به کجا ادامه دارد؟ خود مايلي كهن كه گفته دست مديران باز است تا او را براي حضور يك تفكر جديد! از كار بركنار كنند.
شاهین
انتظار برای بهبود این تیم فایده ندارد. چهارده هفته از مسابقات لیگ برتر گذشت و هواداران بوشهری منتظر هستند تا تیم شان از دست انداز لیگ گذشته و وارد سرازیری شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده و دور نمای امیدوار کننده ای هم پیش رو قرار ندارد. اگرچه از ابتدای فصل هم کسی از شاهین انتظار نداشت که میان بالا نشینان جدول بدرخشد اما مطمئنا رده چهاردهم هم آن چیزی نبود که جنوبی ها انتظارش را می کشیدند. آنها در خانه به تیم به شدت بحران زده شهرداری تبریز هم نه نگفتند و دو امتیاز را به آنها تقدیم کردند تا پنجمین تساوی فصل را تجربه کنند.
نفت تهران
نفت به دلیل حضور حسین فرکی که سال ها روي نیمکت تیم ملی صندلي نفر دوم را اشغال کرده یکی از تیم هایی بود که نگاه های زیادی را به خود جلب کرده بود. این تیم هم مانند بسیاری از انتهای جدولی ها شروع خوبی در لیگ برتر داشت اما با هماهنگ تر شدن تیم ها نتوانست نتایج خوبی به دست بیاورد. البته نفت در بازی های قبلی اش خیلی سرسخت تر از این نشان داده بود که بخواهد سه گل مقابل پرسپولیس دریافت کند اما این اتفاق افتاد و نفت را به رده پانزدهم فرستاد. نفت با 8 تساوی رکورددار تساوی در لیگ برتر است.
استیل آذین
رده شانزدهم جدول و تیم کهکشانی؟ تنها تغییری که بعد از رفتن تومباکوویچ در استیل به وجود آمده این است که دیگر هر چند هفته یک بار خبری از بردن و مساوی و این کارهای متجددانه و قرتي بازيها نیست. اوضاع به قدری در تیم کهکشانی ها بغرنج است که هر برگه ای مقابل حسین هدایتی بگذارید امضا می کند از استعفای امیر مهریزی گرفته تا آمدن علی پروین با عنوان پر طمطراق ریاست سازمان فوتبال که قرار است بازیکنان را شلاق بزند تا شاید تیم تکانی بخورد. دوئل علی کریمی و علی پروین یادآور ضرب المثل قدیمی دو پادشاه در یک اقلیم است.
شهرداری تبریز
حمید درخشان توانسته روند تیم دوم تبریز را از پشت سر هم باختن به پشت سر هم مساوی کردن تغییر دهد اما مشخص نیست آیا این تغییر فاز به پشت سر هم بردن هم می رسد یا نه؟ حمید درخشان که وعده نیم فصل دوم را داده. کماکان در این تیم همه اتفاقات حول میثم بائو، سعید دقیقی و علی کریمی می گذرد و گویا بقیه به آکسسوار صحنه شباهت دارند. تساوی مقابل شاهین دومین امتیاز درخشان پس از متوقف کردن ذوب آهن در تبریز بود.
پیکان
برد هفته قبل مقابل صنعت نفت آبادان بلافاصله با شکست در تبریز همراه شد تا ثابت شود با یک گل خبری از بهار در تیم پیکان نخواهد بود. آنها خیلی زود به گل رسیدند اما سریع تر از آن هم برتری را با تساوی و تساوی را با شکست عوض کردند. پیکان تا اطلاع ثانوی گزینه اول و آخر سقوط است و ادامه این روند نشان می دهد که این اطلاع ثانوی تا پایان لیگ تمدید خواهد شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر