استقلال به تیر زد، ذوب آهن به تور

علیرضا خطیبی

محسن ترکی که در سوتش دمید اولین چیزی به که ذهن می رسید بعدازظهر پنج شنبه ای بود که با نمایش استقلال و ذوب آهن در آزادی هدر ندادیم، آنچه ما دیدیم یک بازی زیبا و دارای استانداردهای لازم بود. دیداری که طی آن حق به حقدار نرسید ولی تیم حرفه ای تر برنده از زمین خارج شد. استقلال شاید بهترین بازی فصلش را بعد از دوئل مقابل صنعت نفت انجام داد، یک فوتبال کامل با موقعیت های به اندازه ولی این اشکال آبی ها از ابتدای لیگ بوده که هر بار خوب و چشم پسند بازی کرده اند باخته اند. در آن طرف میدان اما مهمانی را دیدیم که لباس قهرمانی واقعا برازنده اش است، تیمی که توانسته طی دو هفته پیاپی تیم های دوم و سوم جدول را شکست بدهد و به همین رو می گوییم شایسته قهرمانی است. پایان هفته بیستم با سوت ترکی در حالی ما را به یک استراحت تقریبا یک ماهه دعوت کرد که لیگ برتر در آستانه یک سورپرایز حقیقی قرار دارد، در بین چهار تیم صدر جدول اثری از سرخابی ها و تیم های پایتخت نشین نیست و این آرایش می تواند تا انتهای لیگ هم پابرجا بماند و فوتبال ایران را به ورق دیگری از تاریخش هل بدهد.شانس، المان و پوئنی است که یک تیم برای رسیدن به قهرمانی نیازمندش است و شاید به همین دلیل یکی مثل الکس فرگوسن برایش بیش از 10 درصد اهمیت قائل شده است. ذوب آهن مقابل استقلال برخورداری از پوئن شانس را به خوبی دید و لمس کرد وقتی آبی ها در بهترین لحظات می توانستند کار را تمام کنند ولی پایه تیر عمودی دروازه جلوی شان قد علم کرد و پیراهن سبز ذوب آهن به تن نمود. استقلال با یک گل جلو بود و ذوب آهن برای زدن گل تساوی همه کار کرده بود که ناگهان برهانی از کمند احمدی گذشت و دروازه خالی را جلوی فردین عابدینی قرار داد ولی ضربه او روی تیر عمودی نشست تا ذوب آهن دقایقی بعد بازی را به تساوی بکشد. چند دقیقه بعدتر هم ضربه شریفات روی پاس استثنایی ده سوزا باز به همان جایی رفت که ضربه عابدینی رفته بود و فقط دقایقی بعد بود که فرهادی با خطای پنالتی متوقف و کار استقلال تمام شد. حتی نمی توان از ضربه سر دقیقه 4+90 مجیدی هم گذشت که در تسلیم محض گردان و خط دفاعی ذوب آهن به سمت بیرون از دروازه رفت. شانس یعنی اینکه حریفت مدام بر تیر بکوبد ولی تو از این شکنجه دور باشی و مدام تور جلویت رخ نمایی کند.نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان و شکست در فینال این بازیها مقابل سئونگنام کره جنوبی و بلافاصله باخت به شهرداری یاسوج در خانه خودی و خروج از گردونه جام حذفی باعث شد تا یک اراده خاص در ذوب آهن به وجود بیاید، آنها بعد از دو نایب قهرمانی پیاپی در لیگ برتر حالا فقط با قهرمانی در لیگ دهم به آرامش می رسیدند و از این رو ذوب آهنی که بعد از حذف از جام حذفی دیدیم تیم دیگری بود، آنها دیگر همه نگاه شان به بازی زیبا ولو بدون نتیجه نبود و اراده شان را روی جمع کردن امتیازات قرار دادند. استقلال بهتر از ذوب آهن بازی کرد همان طور که مس هم در فولادشهر اگر بهتر از میزبان نبوده باشد بدتر نبود ولی در هر دو بازی ذوب آهن برنده و با دست پر از زمین خارج شد و این یعنی اراده ای که همیشه در یک قهرمان دیده شده، آنها حتی در روزهای بد خود هم بازنده و با دست خالی زمین را ترک نمی کنند.حوادث کوچک را کسی با اهمیت نگاه نمی کند ولی همین ها هستند که سرنوشت را رقم می زنند. به همین بازی استقلال و ذوب آهن نگاه کنیم، ایگور کاسترو همین که به بازی آمد با یک استارت سریعه به سمت توپ هجوم برد و این یک حرکت کاملا عادی بود ولی حنیف عمران زاده از همین هجوم ترسید و توپ را لو داد تا ذوب آهن به راحتی هر چه تمام تر به گل مساوی دست پیدا کند. حوادث کوچک یعنی همین که با یک حرکت عادی بازیکنان حریف را به اشتابه بیندازی و این اتفاق را روی گل اول دیدیم. وحید طالب لو با نمایش اشتابهش اشتباه عمران زاده را تکمیل کرد تا رافخایی باشد و کاری که باید انجام شود. دقایقی بعد باز هم انارشی خط دفاع استقلال به ذوب آهن کمک کرد تا فرهادی در حالی صاحب توپ شود و در جایی که هیچ استقلال حضور ندارد و بلافاصله هم خروج عجولانه طالب لو را دیدیم و پنالتی و گل و تمام شدن کار استقلال. این نوشته اصلا قصد کم کردن ارزش ذوب آهن را ندارد بلکه بر عکس کوشیده تا نشان دهد نام این تیم تا چه حد روی رقبا اثر می گذارد، استقلال اسیر نام مهمانش شد و اسیر بازیکنان حرفه ای این تیم که می دانستند انجام کارهای عادی هم می تواند حریفان را وادار به تسلیم شدن کند. ذوب آهن تیم خوبی است و این خوب بودن طی همه این سه فصل اخیر شرط «لازمی» بوده که این تیم برای قهرمانی و حضور در کورس لازم داشته ولی در لیگ دهم شروط «کافی» هم به پوئن های مثبت این تیم اضافه شده، داوران به نفع این تیم اشتباه می کنند و شانس در خانه این تیم را پیاپی می زند و از یاد هم نباید ببریم که شانس همیشه به سراغ تیمی می رود که شایستگیش را داشته باشد و الحق هم که ذوب آهن این شایستگی را داشته و دارد.